اصلاح خطاهای لنز توسط فتوشاپ :

در هنگام عکس گرفتن با دوربین های حرفه ای اغلب خطاهای بسیاری در عکس ایجاد میشه که مقصر اصلی لنز این دوربین ها هست . اغلب لنزهای ارزان قیمت باعث ایجاد ناهنجاری های وحشتناکی بر روی تصویر میشه که شایع ترین اونها چند خطای متداول به نامهای :
Distortion – Vignette - Perspective - Aberration
هستن که باعث اشکالات بسیاری در تصاویر , مخصوصن تصاویری گرفته شده از ساختمان ها و یا حجم های هندسی منظم میشه . به تصویر زیر نگاه کنید . در این تصویر که اصلاح نشده , اشکالات عمده ای وجود داره که با فلش نمایش داده شده :

- فلش های سیاه رنگ خطای
Vignette
رو نشون میدن که در واقع سیاه یا تیره شدن اطراف تصویر هست که در هنگام زوم کردن در بعضی لنزها ایجاد میشه . همونطور که میبینین , اطراف تصویر از هاله ای تیره رنگ پوشیده شده .
- فلش های قرمز رنگ خطای
Distortion
رو نشون میدن . ساختمان اعواج داره و شکم پیدا کرده به سمت بیرون .
- فلش آبی رنگ کج بود خود ساختمان رو نشون میده و دهانه درب ورودی به ساختمان که به علت خطای
Perspective
دچار کجی شده و در قسمت پایین بازتر از قسمت بالاست .
برای اصلاح این خطاها در فتوشاپ ابزار بسیار مفید و ساده ای وجود داره که کمک بزرگی به اصلاح این خطاها میکنه . برای این منظور بعد از باز کردن عکس , مسیر زیر رو دنبال کنید :

Filter / Distort / Lens Correction

- مطابق با تصویر ابتدا کجی ساختمان رو اصلاح میکنیم . ابزار مربوطه رو انتخاب میکنیم و سپس روی تصویر رفته و از سمت چپ خطی به سمت راست که با فلش کشیده شده می کشیم . مشاهده میکنید که تصویر به شکل جالبی کاملن صاف میشه . اگر به مقدار مورد نظر صاف نشد میتونید باز هم این عمل رو تکرار کنید . در شکل تصویر صاف شده رو مشاهده میکنید . همچنین اگر کجی بصورت معکوس بود , خط رو برعکس میکشیم یعنی از راست به چپ .

- در مرحله بعد به سراغ اصلاح خطای ویگنت میریم . همونطور که در تصویر میبینید وقتی نوار مربوطه در سمت راست رو مقدارش رو اضافه میکنیم , هاله های تیره رنگ اطراف تصویر از بین میرن و تصویر کاملن پاک و زیبا میشه . به همچنین اگر اطراف خیلی سفید و نورانی بشه , نوار رو به سمت چپ میکشیم !

- در این مرحله به سراغ اصلاح خطای پرسپکتیو میریم تا شکم پیدا کردن ساختمان رو اصلاح کنیم . همونطور که در تصویر میبینید , چهارخونه ها یا گرید کمک بسیار بزرگی به اصلاح تصویر میکنه . اونوقدر نوار مربوطه در سمت راست رو حرکت میدیم تا خط ساختمان در امتداد خط گرید قرار بگیره . میبینید که ساختمان کم کم به شکل عادی نزدیک میشه .

- در مرحله بعد اگر به تصویر دقت کنید میبینید که اطراف ساختمان کمی کمانی شکل هست و به سمت بیرون قوص داره . این خطا رو هم با استفاده از ابزار دیستورشن اصلاح میکنیم .

- در مرحله بعد وقتی تصویر رو 100% بزرگ میکنیم متوجه یک هاله به رنگ نیلی در اطراف ساختمان میشیم . برای برطرف کردن این هاله از قسمت
Aberration
استفاده میکنیم . که بسته به رنگ هاله ها از نوارهای مربوطه استفاده میشه که خودتون با توجه به رنگی که در اطراف میبینید میتونید نوار مربوطه رو بکار ببرید .

در آخر تصویر رو با استفاده از ابزار کراب , کادر بندی میکنیم و تمام . تصویر اصلاح شده رو میبینید که چقدر ساده با این روش اصلاح شد . باقی قسمت های این فیلتر ساده هستن و بسته به نیاز شما و کجی تصویر شما مورد استفاده قرار میگیرن که فکر نمیکنم نیاز به توضیح داشته باشه چون بسیار ساده ست و اصولش رو که بلد باشین باقی مشکلی نداره .



اما بجز روش استفاده از فیلتر , گاهی اوقات هست که با فیلتر مشکل حل نمیشه و استفاده از اون باعث میشه شکل ما قسمت های زیادی رو از دست بده و ناقص بشه . مخصوصن برای تصاویری که فضای کافی برای برش و مانور روی اونها نیست مثل تصویر زیر . اگر در این تصویر ما از فیلتر استفاده کنیم , تصویر ناقص میشه و از بین میره . برای این منظور به روش زیر عمل میکنیم :

ابتدا تصویر رو باز کرده و با کمک کلید های ترکیبی

Ctrl + R

خط کش رو احضار میکنیم . دور کادر عکس یک خط کش ظاهر میشه . ( توجه داشته باشین بعد از تموم شدن کار با زدن همین دو کلید خط رو بر میداریم ) . سپس ابزار Move Tool رو از منوی ابزارهای فتوشاپ انتخاب کرده ( شماره یک ) و اون رو به قسمت سفید رنگ خط کش برده و سپس دکمه چپ موس رو نگه داشته و ابزار Move رو به سمت پایین دراگ میکنیم ( شماره دو ) . همین کار رو هم در سمت چپ تصویر روی خط کش سمت چپ اعمال میکنیم ( شماره سه ) . دو نشانگر آبی رنگ روی تصویر یکی بصورت عمودی و یکی بصورت افقی روی تصویر ظاهر میشه ! این دو نشانگر رو مطابق با تصویر در قسمت هایی از زاویه های تصویر که کجی وجود داره قرار میدیم . طبق فلش های آبی رنگ در تصویر میبینین که زاویه های کج در تصویر رو علامت گذاری کردم و این نقاط باید صاف بشن !
** نکته : این دو نشانگر در موقع ذخیره کردن عکس نمایش داده نمیشن و کار اونها تنها راهنمایی در مورد راست بودن یا کج بود زوایا در عکس هست که با کمک اونها میشه تصویر رو به شکل درست صاف کردن . در پایان کار هم با استفاده از همون ابزار MOVE میشه دو خط رو گرفت و به سمت خط کش های عمودی و افقی دراگ کرد تا از روی تصویر کنار برن به همین سادگی .



مطابق تصویر زیر ابتدا به منوی لایه ها در سمت راست , پایین صفحه فتوشاپ رفته و روی قسمتی که نمایش داده شده دو بار کلیک میکنیم . یک پنجره کوچک در وسط صفحه فتوشاپ باز میشه . بدون هیچ دستکاری , فقط روی OK کیلک میکنیم . این عمل باعث میشه تا تصویر از حالت قفل یا LOCK خارج بشه و بتونیم اونو صاف کنیم .



بعد از از بین رفتن علامت قفل از روی تصویر در منوی لایه ها , با استفاده از کلیدهای ترکیبی :

Ctrl + T

ابزار Free Transform رو احضار میکنیم . به محض زدن این دو کلید , دو تا دور عکسمون یک کادر با 4 نمانگر ظاهر میشه .



با انتخاب ابزار MOVE و بردن این ابزار روی این نمانگرها و کشیدن اونها به چپ یا راست یا بالا و پایین , تصویر ما به اون سمت کشیده میشه ! ولی چون این کار باعث میشه کل تصویر از حالت توازن خارج بشه , بعد از زدن کلیدهای ترکیبی کنترل و تی و انتخاب ابزار Move دکمه Ctrl کیبرد رو نگه میداریم و سپس موس رو به سمت گوشه ای از زاویه تصویر که کج هست میبرم و اون قسمت رو به سمتی که قرار هست راست یا کج بشه تا تصویر اصلاح بشه میکشونیم . میبینیم که کل تصویر ثابت باقی میمونه و فقط از همون گوشه ای که در حال دراگ هستیم , تصویر کج یا راست میشه . با توجه به نشان گر های خط کش , دراگ کردن رو اونقدر ادامه میدیم تا تصویرمون صاف بشه و سپس دکمه Ctrl رو رها کرده و دکمه Enter رو برای از بین رفتن و ثابت شدن Free Transform میزنیم . تصویر اطلاح شده ..


همونطور که در تصویر میبینین , بالا سمت چپ , گوشه رو من گرفتم و به سمت بیرون کشیدم تا دیوار سمت چپ صاف بشه . همین کار رو در سمت راست گوشه به شکل دیگه ای انجام دادم و کمی زاویه رو به سمت بالا کشیدم تا قوص طاق مطابق نشانگر خط کش , یکنواخت بشه و همزمان هم کمی به سمت راست کشیدمش .

شارپ کردن تصاویر برای قرار دادن در وب :

حتمن زیاد براتون پیش اومده که میخواستین عکس بزرگی از خودتون رو کوچک کنین و در وب یا آلبوم های شخصی قرار بدین و دیدین کیفیت عکس شما خراب شده و جزئیاتش از بین رفته و کمی تار شده . یا وقتی میخواهین از عکس های خودتون آیکون بسازین باز هم دچار این مشکل میشین . زمانیکه ما میخواهیم یک عکس با سایز بزرگ مثلن ده یا شش مگا پیکسل رو برای کار در وب یا هر جای دیگه کوچک کنیم , عکس ها دچار مشکلات زیادی میشن که مهمترین اونها خارج شدن عکس از شارپنس یا در واقع تار شدن اونهاست . برای اینکه این مشکل رو حل کنیم باید عکس ها رو در چند مرحله کوچک و هر بار فیلتر شارپن رو بر اونها اعمال کنیم تا کیفیت و شفافیت عکس صدمه نبینه و در واقع اطلاعات اصلی عکس از بین نره بر اثر کوچک کردن های ناگهانی . به همین دلیل هست که اغلب افراد آماتور و بی اطلاع عکس ها رو یکباره کوچک میکنن و عکس ها تار و غیر واضح میشن . برای این کار ابتدا عکس چند مگاپیکسلی خودمون رو باز میکنیم و سپس ابتدا اون رو به اسمارت آبجکت تغییر میدیم . چون قبلن در مورد اسمارت کردن توضیح دادم بهش نمیپردازم .
در این قسمت به منوی فیلترها رفته و سپس گزینه اسمارت شارپن رو انتخاب میکنیم :












در اینجا از مقدار بالا برای شارپ کردن تصویر استفاده میکنیم . مثل 80 به یک . سپس بعد از شارپ کردن , سایز تصویر رو مقداری کوچک میکنیم :
















دوباره به سراغ فیلتر شارپ میریم و اینبار مقدار رو کمی پایین تر انتخاب میکنیم . 50 به هشت دهم .













دوباره تصویر رو باز هم کوچکتر کرده و به سراغ شارپ کردن میریم و اینبار مقدار رو باز هم کمتر یعنی 30 به پنج دهم انتخاب میکنیم :












تصویر رو کوچک کرده و تمام . اختلاف بین تصویری که با این روش کوچک شد و تصویری که یک مرتبه کوچک شده رو مشاهده میکنید . تصویر شماره یک شارپ هست و تصویر شماره دو کمی تار شده و جزئیاتش چندان واضح نیست .

اسمارت آبجکت :

اسمارت آبجکت توانایی جدیدی هست که در برنامه فتوشاپ قرار داده شده و توسط اون میتونیم کارهای گوناگونی روی تصویر انجام بدیم . بعضی از مهمترین اونها , اعمال این توانایی بر روی فیلترهاست که اونها رو قادر میسازه تا دوباره یا چند باره بتونیم بهشون رجوع کنیم و اصلاحات مورد نظر رو انجام بدیم . در صورتیکه اگر فیلترها رو به تنهایی به کار ببریم , قادر نخواهیم بود دوباره به تنظیمات فیلتر بازگردیم و باید از نو تمام مراحل رو طی کنیم .
یکی از موارد کاربرد بسیار جذاب اسمارت آبجکت , عدم تغییر کیفیت عکس در هنگام کوچک یا بزرگ کردن تصاویر هست . برای نمونه وقتی ما روی لایه اصلی خودمون یک عکس جدید بصورت لایه شناور قرار میدیم , با تبدیل کردن این لایه به اسمارت آبجکت میتونیم اون رو بدون افت در کیفیت , بزرگ یا کوچک کنیم . در صورتیکه اگر بطور معمول این کار صورت بگیره , تصویر کمی تار یا محو میشه !
برای ایجاد اسمارت آبجکت کافیه به سمت راست صفحه فتوشاپ در قسمت منوی لایه ها رفته و روی لایه مورد نظر کلیک راست کنیم و عبارت
Convert To Smart Object
رو انتخاب کنیم . به محض انتخاب این گزینه میبینید که روی لایه مورد نظر شما یک مربع سفید رنگ کوچک ظاهر میشه که نشون میده لایه هوشمند شده . همچنین زمانیکه برای کوچک و بزرگ کردن تصویر از اسمارت آبجکت استفاده میکنید , با فشردن کلیدهای
Ctrl + T
میبینید که یک کادر ضربدری دور عکس یا لایه شما ایجاد میشه که این نمایانگر هوشمند شدن تصویر هست .
** ذکر این نکته مهمه که بدونید وقتی تصویری رو اسمارت میکنین , خیلی از تغییرات روی اون لایه اعمال نمیشه و برای اینکه بتونین دوباره روی لایه تغییرات جدید ایجاد کنید باید خاصیت اسمارت آبجکت رو برطرف کنید . برای اینکار کافیه دوباره روی لایه اسمارت شده در منوی لایه ها کلیک راست موس رو زده و اینبار عبارت :
Rasterize Layer
رو انتخاب کنید تا اسمارت آبجکت حذف بشه و شما بتونین دوباره روی عکس کار کنید .

ابزار Patch :


این ابزار یکی از مهمترین ابزارها برای روتوش عکس های پرتره به شمار میاد . بیشترین استفاده از این ابزار برای برطرف کردن لکه های صورت , برطرف کردن برق صورت در اثر تنظیم نبودن فلاش , چروک پوست , خال , جای زخم یا بخیه , برطرف کردن جای جوش و یا هر لکه ای که در ناحیه پوست یا عکس وجود داره , هست . این ابزار به سادگی میتونه نواحی آسیب دیده عکس شما رو ترمیم کنه و مزیتش بر استفاده از ابزار استامپ این هست که رنگ لایه رو دقیقن میتونه مطابق با سایر نواحی تنظیم کنه و در ضمن نواحی اطراف قسمت کپی شده رو با هایلایتی ملایم پوشش میده که به طبیعی تر شدن کپی , کمک زیادی میکنه .

برای کار با این ابزار بعد از انتخابش از ابزارهای فتوشاپ , کافیه دور ناحیه صدمه دیده رو انتخاب کنید تا یک خط چین دور اون قسمت ایجاد بشه بصورت خط بسته و سپس همین ابزار رو به مرکز اون خط چین برده و با نگه داشتن دکمه سمت چپ موس , اون ناحیه رو دراگ کنین یا بکشونین به سمت کنار خط چین یا ناحیه ای که مایل هستین از اون قسمت کپی برداری بشه و به داخل خط چین کشیده بشه . به همین سادگی شما میتونین خیلی از نقاط عکس و مخصوصن عکس های پرتره رو اصلاح کنین بدون اینکه کوچکترین ناهماهنگی ای در عکس رخ بده .

همونطور که در تصویر میبینین , نقاطی که با فلش قرمز مشخص شده , دارای لک پوستی هستن . فلش آبی رنگ , ابزار و ناحیه انتخابی رو نشون میده . کافیه بعد از انتخاب , ابزار رو به وسط اون خط چین ببرین و بعد از دراگ کردن به سمت کنار خط چین بکشونین و دکمه موس رو رها کنین . ناحیه انتخابی با رنگی مشابه , اشباع میشه .











در این تصویر شما برطرف شدن تمام کله ها رو مشاهده میکنین که اصلن مشخص نیست که دستکاری شدن . مخصوصن در ناحیه شماره 2 شما میتونین هوشمندی این ابزار رو درک کنین که متناسب با میزان نور و سایه , لکه رو برطرف کرده طوربکه کاملن طبیعی به نظر میاد . در صورتیکه اگر ما از ابزار استامپ استفاده میکردیم , نمیتونستیم به این دقت رنگ رو در بیاریم و قسمت های تیره دچار مشکل میشد .

شارپ سازی هوشمند :

شارپ سازی جزئی از باید های عکاسی دیجیتال به حساب میاد و بدون اون عکس جلوه ای نخواهد داشت . اين واقعيت رو بايد بپذيريم كه تمام وسائلي كه تصوير ديجيتال توليد مي‌كنن ، شارپنس رو كم مي‌كنن . بر خلاف عکاسی نگاتیو یا آنالوگ که شارپنس طبیعی وجود داره , در عکس های دیجیتال شارپنس کم میشه . همینطور تبديل طيف طبيعي و يكنواخت رنگها و تونها به پيكسلها ، همواره باعث كاهش شارپنس مي‌شه . در بسياري از دوربينهاي ديجيتال امكان شارپ كردن تصوير وجود داره اما توصیه میشه هيچوقت عکس ها رو در دوربين ديجيتال شارپ و یا اصلاح و ادیت نكنين . چون از دست دادن اطلاعات با ارزش تصوير غیر قابل جبرانه . شارپنس تصوير با رزولوشن تصوير کاملا تفاوت داره . رزولوشن تعيين مي‌كنه كه در تصوير چه مقدار جزئيات وجود داره اما شارپنس تعيين مي‌كنه كه اين جزئيات چقدر واضح هستن و قابل ديد . رزولوشن واقعي يك تصوير رو نميشه زياد كرد . اما شارپنس رو ميشه افزايش داد . به عبارتی ساده وقتی شما از بنایی آجری , عکس دیجیتال تهیه میکنین , رگه ها و خطوط بنا و آجرها چندان واضح نیستن و با شارپ سازی , تازه بیننده پی به زیبایی و اجزای ریز اون میبره ! این نکته بسیار مهم رو همیشه بیاد داشته باشین که زياده ‌روي در انجام شارپنس تصویر مي‌تونه باعث اختلالاتي مانند ظهور هاله‌های رنگی ، مخصوصن افزايش نويز و ايجاد
Aliasing
در تصوير بشه . همچنین خیلی مهمه كه بدونیم بعلت تفاوت تصاوير از لحاظ موضوع و كاربرد ، نوع انجام فرآيند شارپ كردن هم بايد متفاوت باشه . نوع شارپ كردني كه براي يك تصوير پرتره بكار ميره با شارپ کردن تصوير يك جنگل پردرخت و يا تصوير يك بناي معماري یا یک درخت خشک متفاوته . گاهي حتي شارپ كردن مناطق مختلف يك تصوير هم فرق میکنه مثلن شارپ كردن موها یا شارپ كردن صورت در يك تصوير پرتره يكسان نيست و حتا شارپ کردن صورت مردان با صورت زنان بعلت وجود ریش فرق داره . نکته مهم اینه که نباید شارپنس رو بصورت عمومی در کل تصویر بکار برد مگر اینکه اجزای تصویر برای ما مهم نباشه یا یکسان باشه و یا در تصویر نویز وجود نداشته باشه . ذکر این نکته مهمه که بدونیم سایه ها و نورها هم شارپنس متفاوتی دارن . در نقاط تیره تصویر ما شارپنس نرم رو بکار میبریم به این علت که نویز در این نواحی همواره وجود داره و گاه کم و گاه زیاده و حتا در کمترین حالت هم با افزایش شارپنس امکان ظهور نویز های نهفته وجود داره از همه مهمتر تصاویر شب هستن که نویز در اونها طبیعی هست و غیر قابل حذف .
نکته دیگه اینکه بي‌ دقتيهاي عكاسي رو با شارپ كردن نمیشه جبران کردن مثل فوكوس اشتباه يا لرزش دست هنگام عكاسي و یا استفاده نکردن از لنزهای بدون لرزه گیر در نور کم ، جزو مسائلي هستن كه با شارپ كردن قابل اصلاح نيستن . و اما برای شارپ كردن تصویر نکاتی رو باید رعایت کنید :
شارپ کردن تصویر , مرحله آخر ويرايشهاي تصويری هست و در انتهای کار باید شارپ کردن رو انجام بدیم . یعنی تمام نتظیمات و ویرایش ها باید انجام بشه و در نهایت شارپ کردن رو انجام بدیم وگرنه تصویری بسیار بدنما و ناقص ایجاد میکنیم . نکته دوم اینکه موقع شارپ کردن باید عکس رو در بزرگ نمایی 100% قرار بدیم تا بتونیم جزئیات تصویر رو چک بکنیم .

فرایند شارپ سازی هوشمند :

بعد از اعمال تنظیمات و ویرایش های دلخواه , به سراغ مرحله آخر یعنی شارپ سازی میریم . تصویر رو به وضعیت بزرگنمایی 100% قرار میدیم تا تغییرات رو به دقت زیر نظر داشته باشیم و سپس تصویر خودمون رو به
Smart Object
تبدیل می کنیم . دلیل این کار این هست که با انجام این کار کمترین افت کیفیت در تصویر رخ میده و در ضمن وقتی فیلتر ها رو روی عکس اجرا میکنیم , قادر خواهیم بود تا تنظیمات فیلتر رو به سادگی برگردونیم و در هر مرحله ای مقدار شارپنس رو تغییر داده , کم یا زیاد کنیم و از همه مهمتر اینکه یک لایه ماسک هم بطور اتوماتیک ایجاد میشه و بوسیله اون میتونیم قسمت هایی از تصویر رو که نیاز به شارپنس ندارن , حذف کینم . در ضمن اگر تصویر رو بصورت فرمت
PSD
ذخیره کنید , میتونید منوی مربوط به شارپ سازی رو هر زمان که دوست داشتین دوباره احضار و تغییرات جدید رو روی اون انجام بدین . در صورتیکه اگر از اسمارت آبجکت استفاده نمیکردین , نمیتونستین تغییر دوباره در شارپنس عکس بدین . برای نمونه امروز عکسی رو شارپ میکنیم و کارمون تمام میشه باهاش . هفته بعد یا چند ماه بعد ممکنه بخواهیم این عکس رو چاپ کنیم و اگه عکس اسمارت نشده باشه , شارپ کردن دوباره ممکن نیست و باید عکس ر از ابتدا ویرایش و تنظیم کنیم .



عکس رو بارگذاری کرده و سپس در قسمت منوی لایه ها در سمت چپ , با موس روی آیکون عکس رفته و کلیک راست موس رو میزنیم و گزینه
Convert to Smart Object
رو انتخاب میکنیم . و یا از مسیر زیر اونو دنبال میکنیم :

Layers / Smart Objects / Convert to Smart Object

با اینکار در کنار تصویر ما در منوی لایه ها یک مربع کوچک ظاهر میشه . این مربع نشون دهنده این هست که عکس ما تبدیل به
Smart Object
شده و آماده ادامه کار هست . حالا مسیر زیر رو دنبال کنید :

Filter / Sharpen / Smart Sharpen

بدون اینکه به اعداد تنظیمی در منو دست بزنید فقط روی گزینه
OK
کلیک کنید . با اینکار ما فیلترهای هوشمند رو احضار میکنیم . همونطور که میبینین در منوی لایه ها , در پایین صفحه چنین تغییری رو شاهد خواهیم بود :



یک لایه سفید رنگ ماسک ، خودبخود ایجاد میشه و در پایین اون دو گزینه تنظیمی هم ایجاد شده . مطابق با شکل زیر :



به قسمت منوی لایه ها رفته و روی قسمت
Smart Sharpen
کلیک راست میکنیم . یک پنجره باز میشه که دو گزینه اون رو شماره گذاری کردم . گزینه شماره یک :
Edit Smart Sharpen
نام داره که با انتخاب اون شما به قسمت منوی شارپ سازی میرید . در اینجا مطابق با قائده زیر , شارپ سازی تصویرتان را اعمال کنید :




همونطور که در تصویر بالا میبینید دو كنترل اصلي اين ابزار
Amount و Radius
هستند. مقدار
Amount
تعیین کننده مقدار شارپ شدن تصویر شماست . بطور میانگین در بیش از هشتاد درصد عکس ها ما مقدار رو بین هشتاد تا صد و بیست قرار میدیم . البته این مقدار , انتخابی هست و باید دقت کنیم اون چیزی که چشم ما می بینه , همون درسته و هر عکسی بسته به نوع و کیفیتش , شارپ کردنش فرق میکنه . در یک عکس حتا تا مقدار 200 هم خوب جواب میده و در عکسی دیگه مقدار 15 یا 30 مناسبه . تنظیم
Radius
این تنظیم هم در بیشتر موارد برابر با یک باید باشه ، مگه در مواردی که تصوير خيلي محو و به شدت تار هست ، كه مقدار دو رو بهش اختصاص میدیم . گاهی اوقات وقتی عکسی رو شارپ می کنیم , ویژگی های ناخواسته در تصویر ظاهر مییشه مثل هاله های رنگی یا برق زدگی بیش از حد یا نویز شدید . در اینجا میتونیم این آثار ناخواسته رو با کم کردم مقدار
Radius
از بین ببریم . مقدار هشت دهم تا شش دهم یا چهار دهم در بیشتر موارد کافی به نظر میرسه و اگه نتیجه دلخواه نبود مقدار
Amount
رو دوباره کم نمایید تا به نتیجه مطلوب برسیم . در نهایت تصمیم گیرنده اصلی شما هستید که با بازی و مانور دادن روی این نوارهای تنظیمی , کیفیت مورد نظر خودتون رو ایجاد کنید . در پايين اين دو كنترل، يك منوي
Pop-up
بنام
Remove
وجود داره كه كارش تعيين نوع عملكرد اين ابزار براي حذف محو شدگيهاي تصوير هست و کارایی فوق العاده ای داره . گزينه
Gaussian Blur
باعث مي‌شه كه کل تصویر یکدست شارپ بشه . یعنی اگر تصویری داشتیم که میخواستید تمامش یک اندازه شارپ بشه , این گزینه رو انتخاب میکردیم . گزينه
Lens Blur
عمكردي بهتری براي شارپ كردن داره و نکته اون این هست که تنها لبه های تصویر رو شارپ میکنه برای نمونه وقتی از دیواری آجری یا موزاییک یا درخت و زمین سنگلاخ و ... عکس میگیریم این ابزار تنها خطوط آجر یا نقوش برجسته و دارای بردار خطی و برجستگی های تصویر رو شارپ و برجسته تر میکنه و قسمت های عمومی تصویر رو کمتر و ملایم تر شارپ میکنه و بسیار ابزار دقیق و جذابی هست و بهتره همیشه از این گزینه استفاده بشه . گزينه
Motion Blur
هم براي مواردي مناسبه كه علت محو شدگی تصویر ، حركت سوژه باشه مانند تکنیک های عکاسی پنینگ ( Panning ) و البته بايد جهت حركت رو بدونیم و تنظیم رو مطابق اون اعمال کنیم . بهتره همیشه گزينه
More Accurate
انتخاب شده باشه . هر چند سرعت پردازش تصویر رو در کامپیوترهای ضعیف كم مي‌كنه اما دقت كار شما بيشتر میشه . مطابق با تصویر زیر :



با تیک زدن قسمت
Advanced
سه منو در پایین اون ظاهر میشه که ميشه بکمک اون عمل شارپ كردن رو بصورت گزینشی در مناطق تيره يا پرنور تصوير اعمال کرد . با كنترل
Shadow
قسمت های سایه به هیچ وجه شارپ نمیشه . مقدار
Fade Amount
رو به آخرین حد میکشیم یعنی اونو از صفر به صد میبریم و با اینکار تنها قسمت های روشن تصویر شارپ شده و قسمت های تیره شارپ نمیشن . و در جهت معکوس وقتی گزینه
Highlight
رو انتخاب می کنیم و اونو به آخر میکشونیم , تنها قسمهای تاریک تصویر شارپ شده و قسمت های روشن شارپ نمیشن . دقت کنید این دو گزینه رابطه معکوسی با هم دارن و نباید اشتباه بشه . برای نمونه زمانیکه شما از یک گل عکس میگیرید , قسمت های زیرین گل تیره هست و آسمان یا نواحی دیگه , روشن و یا اگر از دیافراگم کوچک استفاده میکنید , نواحی محو شدگی روشن خواهند شد . در اینجا اگر کل تصویر رو شارپ کنید , قسمت های روشن , دچار مشکل نویز میشن پس با این گزینه تنها قسمت های تیره گل رو شارپ میکنیم و قسمت های دیگه سالم و بدون نویز باقی میمونن . امكان تنظيم دقيق ميزان شارپنس در مناطق پرنور يا سايه در تصوير هم وجود داره . دو كنترل ديگه يعني
Radius و Tonal Width
براي تنظيم دقيقتر در محدوده پر نور استفاده مي‌شن .

حالا بعد از انتخاب و اعمال نوع شارپنس مورد نظر مطابق با تصویرتون با کلیک راست روی آیکون اسمارت آبجکت در منوی لایه ها در سمت چپ , مثل مرحله قبلی , اینبار شماره دو رو اجرا میکنیم تا بتونیم
Blending Option
تصویر رو تغییر بدیم یعنی میتونیم مود های آمیختگی تصویر رو شارپسازی کنیم . به عبارتی بطور معمول شارپ سازی همیشه با عوارض جانبی و مصنوعی غیر طبیعی همراهه . وقتی بخواهیم شارپ سازی بدون این مسائل پیش بره , از این قسمت مطابق با تصویر زیر :



اینبار گزینه نرمال رو به
Luminosity
تغییر میدیم . با اینکار آثار مخرب شارپ سازی به سادگی بر طرف میشه . یعنی بجای اینکه ما شارپ سازی رو به تمام کانال های رنگی یا همون آر جی بی اختصاص بدیم تنها اونو به کانال روشنایی اعمال میکنیم . در همین قسمت اگر دیدیم شارپ سازی ما همچنان کمی آثار ناخواسته از خودش باقی گذاشته , میتونیم مقدار
Opacity
رو هم کم کنیم و به حدود هفتاد درصد برسونیم . که این هم یکی دیگه از مزایای شارپ سازی هوشمند به شمار میاد .
اما در مورد چگونگی کار با لایه ماسک و اینکه این لایه در شارپ سازی چه کاربردی داره ؟ این لایه ماسک به ما این امکان رو میده که برای نمونه وقتی از یک گل عکس گرفتیم , شارپ سازی رو در خود گل انجام بدیم و فضاهای اطراف گل رو که نمیخواهیم شارپ بشه با کمک این ماسک از حالت شارپ خارج کنیم . قبل از اینکار ما یکسری تنظیمات رو در منوی ابزار فتوشاپ باید انجام بدیم . ابتدا به منوی لایه ها رفته و روی مربع سفید رنگ یکبار کلیک میکنیم تا انتخاب بشه . سپس ابزار قلمو رو انتخاب میکنیم . حالا به قسمتی که در تصویر علامت زده شده میریم :



امکان داره رنگ این قسمت یا همون پالت رنگ تغییر پیدا کرده باشه . ما به رنگ سیاه و سفید خالص نیاز داریم و قلموی ما باید رنگ سیاه داشته باشه . کافیه تنها دکمه
D
کی برد رو فشار بدین تا رنگ های اولیه انتخاب بشن یعنی همون سیاه و سفید . حالا اگر ترتیب پالت رنگ شما عوض شده بود , با موس روی فلش دو طرفه ای که در تصویر علامت زده شده کلیک کنید تا پالت سیاه به سمت بالا بره و سفید به سمت پایین . در غیر اینصورت اگه همون دکمه " D " رو بزنین , ترتیب و رنگ پالت اصلاح میشه . حالا روی عکس رفته و قسمت هایی رو که نمیخواهیم شارپ بشه با انتخاب کلفتی یا نازکی مناسب قلمو , رنگ میکنیم . میبینین که هیچ رنگی روی تصویر شما قرار نمیگیره ولی نواحی ای که شارپ شده و دچار نویز شدن به سادگی برطرف میشن . در مقابل اگه نگاهی به همون لایه ماسک سفید رنگ در منوی لایه ها بندازین میبینین که هر جایی که شما قلمو رو میکشین , اون قسمت از ماسک ؛ سیاه میشه . به همین ترتیب ما نواحی ای رو که نمیخواهیم شارپ بشه میپوشونیم .
و اما یک قسمت بسیار جالب از شارپ سازی هوشمند . ما از یک صحنه چهار عکس گرفتیم یا شاید هم بیشتر . به کوه رفتیم و یک پانوراما گرفتیم . اولین عکس رو به همین روش شارپ میکنیم . حالا باید روی چهار عکس دیگه هم همین شارپ سازی رو پیاده کنیم . دوباره به سراغ همون عکس اولیه که اسمارت آبجکت شده و کار شارپ سازیش به پایان رسیده میریم و با کلیک راست روی اون مطابق با تصویر :



گزینه
Replace Contents
رو انتخاب میکنیم . پنجره ای باز میشه که از شما میخواد عکس مورد نظرتون رو انتخاب کنید . به محض انتخاب عکس , تمامی تغییراتی که روی عکس اولیه انجام دادین , بدون کم و زیاد به عکس بعدی منتقل میشه .

تنظیم رنگ :

تنظیمات رنگ در تصویر بخش مهمی از اصلاحات رو شامل میشه . زمانیکه با دوربین عکس میگیریم , دوربین ها بسته به نوع و مارکشون نوعی ته رنگ خاص روی عکس ها اعمال میکنن . برای مثال دوربین های کنون ته رنگ ارغوانی مایل به زرد رو به عکس ها میدن و روی این دو رنگ بیشتر تاکید دارن و دوربین های نیکون ته رنگ قرمز مایل به صورتی رو به عکس میدن که باعث میشن عکس ها در بعضی تصاویر خوش رنگ و لعاب تر بشن و گرمتر اما متاسفانه این رنگ های خیالی و رویایی با اون چیزی که واقعن وجود داره متفاوته . برای اصلاح چنین خطاهایی که به اجبار از سوی سازندگان دوربین به عکس ها اعمال شده و گاه بر اثر اشتباهات و خطاهای عکاس و دوربین رخ میده , ابزار فوق العاده ای در فتوشاپ قرار داده شده که با اون میتونیم ته رنگ های غیر عادی تصاویر رو حذف کنیم و تصویر رو تا 80% یا بیشتر به رنگ واقعی در بیاریم . البته ابزار
Curve
هم این کار رو میکنه ولی چون درصد خطای اون زیاد و کار کردن با اون برای بیشتر کاربران مشکل هست , به همین دلیل همیشه کاربرد نداره . خب , حالا در چهارمین مرحله اصلاحات , به مسیر زیر میریم :

Image / adjustments / match color



مطابق با تصویر بالا , منویی ظاهر میشه . قسمتی که در تصویر نشون داده شده رو علامت بزنین . این کار باعث میشه ته رنگ تصویر از بین بره و تصویر رنگش عوض بشه . اما در بسیاری از عکس ها , با علامت زدن این قسمت رنگ تصویر غیر عادی و بی روح میشه . ابتدا بعد از علامت زدن , نوار متحرک
Fade
رو به حداکثر یعنی عدد 100 میکشونیم . بعد کم کم شروع میکنیم نوار رو به سمت چپ میاریم . میبینید که هر چقدر نوار به سمت چپ کشیده میشه , رنگ تصویر واقعی تر به نظر میرسه . این تاثیر مخصوصن در تصاویر ماکرو یا تصاویری که از گیاهان و گلها گرفته شده بسیار ضروریه و رنگ واقعی رو به اونها برمیگردونه . تقریبن میشه گفت بهترین وضعیت عدد 80% تا 75% هست برای بیشتر عکس ها وگاه برای بعضی عکس ها عدد 50% و حتا بعضی عکس ها اصلن این مورد رو نیاز ندارن و این تشخیص شماست که عکس رنگ غیر عادی داره یا نه ! بعد از این کار گاهی اوقات میبینیم که تصویرمون بی روح شده و رنگش کم میشه . برای جبران , به سراغ دومین نوار متحرک یعنی
Color Intensity
میریم . این نوار باعث میشه رنگ عکس بیشتر بشه و گاه خوشرنگ تر از سابق . نکته بسیار مهم در این قسمت کاربرد دوگانه اون در غلیظ کردن رنگ هست . یعنی اگر تنها قصد شما این باشه که رنگ تصویرتون رو پر رنگ و جذاب کنین , این قسمت رو بدون تیک زدن قسمت مشخص شده ؛ احضار کنین و تنها
Color Intensity
رو زیاد کنین . میبینین که تنها رنگ تصویر شما زیاد میشه !حالا اگه تصویر کمی روشنایی یا تیرگی غیر عادی پیدا کرد , برای جبرانش کافیه تا نوار متحرک
Luminance
رو کم یا زیاد کنیم تا نور و روشنایی تصویر اصلاح بشه . معادل چنین تنظیمی در مسیر زیر بصورت اتوماتیک هم قابل انجامه و کسانیکه حوصله سر و کله زدن با منوها رو ندارن مستقیم میتونن رنگ رو تغییر بدن که البته نمیتونه چندان قابل اطمینان و دقیق باشه اما برای افراد مبتدی بسیار خوب و کاربردی هست . مسیر زیر رو دنبال کنین تا به اون برسین :

Image / adjustments / auto color

این عکس با استفاده از این تکنیک تنظیم رنگ شده , اختلاف رو مشاهده کنین . در عکس اول تمامی قسمتهایی که علامت گذاری شده رنگی غیر عادی داره و ته رنگ گرم قرمز مایل به نارنجی روی کل عکس سایه انداخته . این تغییر مخصوصن در رنگ سفید خیلی مشخصه . بعد از اصلاح با اینکه تصویر رنگ پریده تر به نظر می رسه اما تصویر کاملن واقعی هست و مطابق با همون چیزی که در طبیعت وجود داشته .

تنظیم Curve :

این ابزار برای تنظیم رنگ و روشنایی تصویر بطور همزمان کاربرد داره و استفاده از اون کمی حرفه ای هست . این روش کمی وقت گیر تر و حرفه ای تر از روش های قبل بوده ولی نتیجه اون در اغلب اوقات بسیار جالب و رضایت بخشه و گاه حتی نیاز به اصلاح
Levels
رو هم برطرف میکنه . در همین جا این نکته رو تاکید میکنم که بکار گیری این روش برای تمام عکس ها مناسب نیست و بیشترین تاثیرش برای عکس های پرتره هست و یا عکس هایی که مرز تیرگی و روشنایی کمی دارن . چیزی که در نهایت بعد از کار با این روش بدست میاد از نظر چشم و حافظه شما باید مورد تایید قرار بگیره و نرم افزار تنها وسیله ست . زمانیکه عکسی میگیرید تصویر حقیقی ای که در ذهن شما نقش میبنده اغلب در موقع ویرایش به یاری شما میآد و شما وقتی عکس رو ویرایش میکنید , میتونید ازش در ویرایش صحیح استفاده کنین . حال با توجه به این نکته به شرح این قسمت میپردازم :

ما در این روش نیازمند دو نقطه سفید و سیاه هستیم . به عبارتی ما روشن ترین قسمت تصویر و تیره ترین قسمت تصویر رو نیاز داریم تا با توجه به اونها و کمک از ابزار ( کرو ) بتونیم رنگ و روشنایی تصویر رو متناسب با خروجی چاپ , تنظیم نماییم . به همین منظور قبل از هر اقدامی ما نیازمند تعیین این نقاط در عکس هستیم . در بعضی عکس ها قسمت سفید و سیاه عکس مشخصه ولی در بیشتر عکس ها این نقاط قابل تشخیص نیستن و باید با کمک یک لایه ماسک مخصوص این نقاط رو پیدا و سپس نشانه گذاری کنیم . به همین منظور مطابق با شکل زیر به منوی لایه ها رفته و روی قسمت مربوطه کلیک میکنیم تا یک لایه ماسک ایجاد بشه :



به محض انتخاب , کل عکس شما سیاه و سفید شده و یک نمودار هیستوگرام باز میشه .



حالا نوار متحرک زیر نمودار رو ابتدا به سمت چپ بطور کامل بکشونید . میبینین کل تصویر سفید میشه . حالا , کم کم نوار متحرک رو به سمت راست بکشونید . میبینید که در قسمتی از تصویر کم کم نقاط سیاه ظاهر میشه . زمانیکه اولین نقاط سیاه ظاهر شد همونجا , تیره ترین بخش عکس شما ست .



به همین ترتیب معکوس همین عمل رو برای پیدا کردن نقطه سفید انجام داده و علامت گذاری میکنیم . روش علامت گذاری به این صورته که از ابزارهامون به قسمت قطره چکان رفته و ابزار
Color sampler tools
رو انتخاب می کنیم .



سپس به روی صفحه کار اصلی خودمون رفته و روی نقطه سیاه ( یا سفید ) با قطره چکان نمونه گذاری میکنیم . یک دایره با شماره روی تصویر ظاهر میشه که نشون میده نقطه سیاه در اینجا قرار داره . OK رو میزنیم و سپس برای علامت گذاری بعدی , به منوی لایه ها رفته و روی لایه ماسک خودمون Duble Click میکنیم تا صفحه مجددن باز بشه و همین عمل رو در مورد پیدا کردن نقطه سفید انجام میدیم و اینبار نقطه شماره دو علامت زده میشه .





حالا بعد از اتمام علامت گذاری , لایه ماسکی رو که روی عکس تشکیل شده و عکس رو سیاه و سفید کرده پاک میکنیم . یعنی با گرفتن لایه ماسک و دراگ کردن اون به روی آیکون سطل آشغال در پایین منو , پاکش میکنیم .



به این ترتیب عکس اصلی شما ظاهر میشه به همراه دو قسمت نشانه گذاری شده که یکی سفید ترین بخش تصویر و دیگری سیاه ترین بخش تصویر رو به ما نشون میده .



حالا دکمه های ترکیبی
Ctrl + M
رو زده تا ابزار
Curve
بار گذاری بشه . در پایین نمودار ( کرو ) شما سه عدد قطره چکان مشاهده میکنید اولین قطره چکان از سمت راست , نماد سفیدی و آخرین قطره چکان از سمت چپ , نماد سیاهی هست . حالا روی قطره چکان سفید دابل کلیک کنید تا منوی تنظیم رنگ باز بشه .



مطابق با تصویر مقدار RGB رو روی دویست و چهل و پنج ( 245 ) تنظیم میکنیم . این کار باعث میشه تا خروجی چاپ ما هم مناسب بشه . حالا تنظیم رو تایید کرده و همین عمل رو برای قطره چکان سیاه انجام می دیم و اینبار مقدار RGB رو روی پانزده ( 15 ) قرار میدیم .



بعد از تایید برای ذخیره کردن , ابتدا نقطه سفید تصویر رو با قطره چکان انتخاب میکنیم . مشاهده میکنید که رنگ و نور تصویر تعییر میکنه . برای این منظور تنها کافیه قطره چکان سفید رو انتخاب کرده و اونو به سمت نقطه شماره دو تصویر که مربوط به نقطه سفید هست برده و مرکز دایره رو یکبار کلیک کنید تا نقطه سفید تصویر انتخاب بشه .



همین عمل رو با انتخاب قطره چکان سیاه انجام میدیم و سپس تغییرات رو تایید میکنیم و به تصویر اصلی بر میگردیم . برای پاک کردن نقاط نشانه گذاری شده از روی تصویر که البته موقع ذخیره کردن عکس , در عکس نهایی نشان داده نمیشن , کافیه همون ابزار مربوط به نشانه گذاری رو انتخاب کرده و روی نشان ها کلیک راست موس بزنیم و روی عبارت پاک کردن DELETED کلیک کنیم تا نشان از بین بره .



تصویر اصلاح شده با این ابزار رو در زیر میبینید . هم از نظر تراز سفیدی و هم از نظر تراز رنگ بطور همزمان تنظیم شده .


شاید این سوال براتون پیش بیاد که چرا بجای این همه دردسر مثل تنظیم کردن
Levels
یکباره این عمل رو انجام نمیدیم ؟ دلیلش اینه که این عمل روی تمام عکس ها به خوبی عمل نمیکنه و برای پرهیز از اشباع رنگ یا نور در بعضی تصاویر ما ابتدا سعی میکنیم با ابزارهای متداول کار کنیم و اگر به جواب مناسب نرسیدیم به این روش روی بیاریم . و نکته ای بسیار مهم اینه که برنامه فتوشاپ یک برنامه ابتکاری و سلیقه ای هست . یعنی شما هیچ قاعده و اصولی برای کار ندارین . هیچ محدودیتی وجود نداره . راههای گوناگون وجود داره که شما یاد میگیرین و در نهایت این شما هستین که بسته به نیاز و سلیقه خودتون میتونید یکی از دهها راه و روش رو انتخاب و نتیجه نهایی رو مورد سلیقه و پسند خودتون در بیارید .

تنظیم : Shadow /Highlight

در مرحله دوم از اصلاح عکس های دیجیتال , بعد از اتمام تراز سفیدی عکس به سراغ این تنظیم بسیار مهم میریم و اونو از مسیر زیر احضار میکنیم :

Image / adjustments / shadow highlights

بیشتر اوقات وقتی در نور روز یا در سایه روشن یا در هوای ابری عکس میگیریم , قسمتی از عکس ما همیشه تاریک و قسمتی همیشه روشن میشه . آسمان در روزهای ابری همواره سفید یک دست در عکس دیده میشه در صورتیکه چشم عادی در اون منظره , ابر رو به همراه رگه های خاکستری رنگش میبینه . در نور خورشید هم این اتفاق می افته با این تفاوت که قسمت های سایه بسیار سیاه شده و قسمت هایی که نور آفتاب بهشون تابیده , بسیار سفید و کور کننده و محو میشن . مخصوصن اگر این تابش بر روی سطوح براق یا صاف و فلز و سنگ و آب تابیده شده باشه , مثل موزاییک یا کاشی یا شیشه یا دیوار بتنی و سنگی و ... , شما موزائیک ها رو یکدست سفید مانند سرامیک مشاهده میکنید در صورتیکه چشم شما رگه ها و نقوش موزائیک رو میبینه ولی در عکس دیده نمیشن . این تنظیم از این جهت مهمه که این اطلاعات از بین رفته عکس رو به سهولت بر میگردونه بدون اینکه عکس خراب بشه و کیفیتش از دست بره . در عکاسی شب با نور فلاش هم این ابزار برای نمایش دادن قسمتهایی از تصویر که نور فلاش های ضعیف نتونستن نشونشون بدن , خیلی بدرد میخوره . حالا طرز کار اونو یاد میدم . به شکل زیر نگاه کنین :



زمانیکه منو رو باز کردین ممکنه منوی شما به این کاملی نباشه . در پایین منو قسمتی رو میبینین که علامت خورده . با علامت زدن این قسمت , سایر منوها باز میشن . وقتی این منو رو باز میکنین رنگ تصویر خیلی سفید میشه ولی صبر کنین . برای شروع کار ابتدا به سراغ قسمت
Shadow
میریم . اولین نوار متحرک رو کاملن به سمت چپ میکشونیم و مقدار
Amount
رو صفر میکنیم . میبینین تصویر کمی تیره میشه . حالا با کمی احتیاط مقدار
Amount
رو کمی بیشتر میکنیم . این کار باعث میشه قسمت های تیره تصویر روشن بشه . معمولن مقدار 10 تا 20 کافی هست که البته بسته به تیرگی تصویر شما داره . دقت کنین اگه در روشن کردن تصویر زیاده روی کنین , باعث ایجاد نویز ناخواسته در تصویر میشه پس از اغراق بیش از اندازه خودداری کنین . حالا به نوار متحرک بعدی یعنی
Tonal wide
میرسیم . وظیفه این قسمت اینه که به شما میگه چه قسمتهایی از تصویر رو سایه دار کنین . هر اندازه مقدار
Amount
رو تعیین کردین , در اینجا مقدار رو دو برابر بدین یعنی مقدار
Tonal
دو برابر باید باشه . اگر مقدار اولیه 20 هست مقدار ثانویه 40 باید باشه یا اگه اولی 10 هست دومی 20 . حالا به سراغ نوار متحرک سوم یعنی
Radius
میریم . زمانیکه دو نوار متحرک بالا رو تغییر میدیم , میبینین که شفافیت و کنتراست تصویر شما هم کم میشه و دستخوش تغییر . این نوار متحرک وظیفه ش برطرف کردن این مشکل هست . مقدار اونو معمولن در حد 300 تا 400 تنظیم میکنن ولی بطور میانگین همیشه مقدارش رو 100 بذارین .

خب , بریم به قسمت دوم منو یا
HighLight
که مربوط میشه به تیره کردن تصویر . وقتی نوار متحرک رو به سمت راست میکشیم , تنها قسمهای روشن تصویر تیره میشه . مانند آسمان سفید رنگ که با این کار , اگر در آسمان ابر باشه , ابرها نمایان میشن یا همون موزائیک های سفید شده و ... . بهتره بیشتر مواقع مقدار رو 5 انتخاب کنیم مگر اینکه سفیدی خیلی بیش از حد باشه و با مقادیر بالاتر مثلن 10 یا 20 کار کنیم . در قسمت بعدی مقدار
Tonal wide
رو دست نمیزنیم و ثابت باقی میذاریم . در قسمت
Radius
مقدار رو دوباره 100 میذاریم .

حالا میرسیم به قسمت سوم منو . در این قسمت گاهی اوقاب شما نیاز دارین رنگ تصویر رو زیاد کنین و خوشرنگتر بشه عکستون . گاهی تصویر رنگهاش بی روحه و شما دوست دارین رنگش رو کمی بیشتر کنین . با احضار
Shadow /Highlight
تمام مقدار های اولیه دو قسمت بالا رو صفر می کنین و تنها همین قسمت یعنی بخش سوم یا
Adjustment
و گزینه
Color Correction
رو انتخاب و مقدارش رو زیاد کنین . و البته میشه در ادامه این روند اضافه کردن رنگ رو هم به همراه تنظیمات هایلایت انجام داد .
حالا اگر بخواهیم تنها قسمت های میانی تصویر رو روشن یا تیره کنیم و به تنظیمات نور پایین یا بالای تصویر دست نزنیم , دوباره با باز کردن
Shadow /Highlight
و صفر کردن مقدارهای بالا , به سراغ قسمت
Mistune Contrast
میریم که این تنظیم تنها قسمت های میانی تصویر رو مورد ویرایش قرار میده . در شکل زیر نمونه اصلاح شده بوسیله این ابزار قدرتمند رو مشاهده میکنین .

تنظیم White Balance :

عکاسی دیجیتال بزرگترین عیبی که داره این هست که روی عکس اثرات نامطلوب باقی میذاره به این علت که دوربین قادر به تشخیص نورها و رنگهای حقیقی محیط در بیشتر مواقع نیست و حتا تنظیمات دقیق بصورت دستی هم اغلب اشتباه میشن . برای نمونه بزرگترین اشکالات در نورهای داخلی اتاق یا نور فضای بیرونی و نور در سایه و ... اتفاق می افته و رنگ عکس غیر از اون چیزی هست که چشم میبینه . این اثرات حتا در دقیق ترین و گرون قیمت ترین دوربین ها هم وجود داره و خروجی با رنگ واقعی چندان تطابق نداره ! این رو از اون نظر گفتم که خیلی ها فکر میکنن ویرایش عکس های دیجیتالی یک عمل کفر آمیزه و هر نوع دستکاری در عکس دیجیتال یعنی نابود کردن حس عکاسی در صورتیکه اشتباه محضه اگه فکر کنیم عکس های دیجیتال نیاز به اصلاح ندارن و در واقع فقط عکس هایی که با دوربین های آنالوگ گرفته میشن نیاز به اصلاح ندارن و هر عکاس دیجیتالی که اصلاح عکس رو بلد نباشه بزرگترین خیانت رو اول به خودش و بعد به عکس و عکاسی دیجیتال کرده . به همین دلیل زمانیکه عکس رو به کامپیوتر منتقل کردیم , در اولین اقدام بصورت زیر به ترتیب عمل میکنیم :

در سمت راست در گوشه صفحه فتوشاپ یک منو وجود داره به نام منوی
Layers
که در اون قسمت کار بر روی لایه ها و کانال های رنگ و ماسک و سایر تنظیمات اعمال میشه . زمانیکه ما اقدام به اصلاح نور و رنگ تصویر میکنیم , بهتره همیشه از یک لاسه ماسک استفاده کنیم و تغییرات رو روی این لایه اعمال کنیم . هرگز بصورت مستقیم روی عکس ها تغییراتتون رو اعمال نکنین . دلیلش اینه که این لایه باعث میشه عکس اوریجینال ما حفظ بشه و اگر اشتباهی مرتکب شدیم , قابل بازگشت سریع باشه و مجبور نشیم دوباره از ابتدا بسیاری از کارهایی که روی عکس انجام دادیم رو انجام بدیم و دوباره کاری کنیم و اگر تغییرات انجام شده توسط ما اغراق آمیز بود , با کم کردن میزان
Opacity
بتونیم تغییرات رو بهبود ببخشیم و یا نواحی ای رو که با اصلاحات ما دچار آسیب شدن بتونیم اصلاح کنیم .



بطور کل لایه ماسک به ما امکان تغییرات انتخابی رو در نواحی ای که ما نیاز داریم میده و از این رو بهترین گزینه برای تنظیماتمون هست بجای اینکه بطور مستقیم روی عکس اصلی کار کنیم , بهتره روی ماسک کار کنیم و در پایان کار با ادغام لایه ها , یک لایه اصلی رو ذخیره کنیم .



برای این منظور مطابق شکل در سمت پایین – راست صفحه در قسمت منوی لایه ها رو دکمه
Create new adjustment layer
کلیک کنین ( به منظور سرعت در کار ) و یا از منوی لایه ها در بالای صفحه فتوشاپ احضارش کنین . فرقی نمیکنه دو روش و هر کدوم رو راحت بودین انجام بدین ! سپس روی عبارت Levels کلیک کنین . با اینکار یک نمودار هیستوگرام در برابر شما ظاهر میشه که اطلاعات عکس رو نشون میده و راهنمای خوبیه برای تعیین تنظیمات .



در بالای این منو , کانال های رنگ وجود داره . عبارت
RGB
برای تنظیم یکباره هر سه رنگ قرمز و آبی و سبز بکار میره و دیگه لزومی به انتخاب تک به تک کانال های رنگ نداریم مگر در مواردی که نقص عکس ما بیشتر روی یکی از این سه رنگ تاکید کرده باشه یا با یک رنگ خاص اشباع شده باشه که در اونصورت فقط همون کانال رو اصلاح میکنیم . مطابق شکل میبینین که گوشه های تصویر از اطلاعات خالیه . دو نوار لغزنده در زیر نمودار قرار گرفته که در شکل علامت خورده و من اونها رو به حد فاصل کوهان نمودار کشیدم .نوار سمت راست رو اگر به چپ بکشیم تصویر روشن تر و نوار سمت چپ اگر به راست بیاد تصویر تیره میشه . اما ما در اینجا تیرگی یا تاریکی تصویر یا همون کنتراست رو نمیخواهیم بلکه ایجاد توازن بین نورها رو نیاز داریم . مطابق شکل نوارها رو از هر طرف تا محدوده ای که نمودار آغاز میشه میکشونیم . با اینکار تصویر رنگ حقیقی خودش رو تا حدی بدست میاره . حالا برای اینکه بدونیم مرز و نهایت این کشیدگی نوارها تا کجا میتونه ادامه پیدا کنه ( که اغلب اوقات تا مرز همون کوهان هست ) , میتونیم دکمه
ALT
کیبرد رو نگه داریم و همزمان نوارها رو به سمت کوهان نمودار حرکت بدیم . میبینین که رنگ تصویر اگر در سمت چپ باشه ابتدا سفید و سپس نقطه هایی به رنگ سیاه ظاهر میشه و برعکس . زمانیکه این نقاط میخوان ظاهر بشن , محدوده مناسبه و نوار رو رها میکنیم . در سمت راست هم محیط سیاه و نقاط سفید ظاهر میشن که درست در همون جا محدوده میانگین مورد نظر ماست . بعد از رها کردن دکمه موس و کلید
ALT
رنگ صفحه به حالت اصلی بر میگرده . بعضی وقتها عکس هایی داریم که نمودارشون منظم نیست و تنها یک سمت اون خالی از اطلاعات هست . در چنین مواقعی بهترین گزینه برای مبتدی ها استفاده از گزینه اتوماتیک یا همون
Auto
هست که در کنار همین منو در سمت راست قرار داره و کافیه دکمه اتو رو کلید کنین و یا به تنهایی میتونید در مسیر زیر اونو دنبال کنین :

Image / adjustments / auto levels

بیشترین تاثیر این اعمال تغییرات در عکس های
Indoor
مخصوصا اتاق های نورپردازی شده با لامپ های تنگستن , نور شمع , مهتابی , هالوژن و یا نورهای ضعیف لوستر هاست . عکس های
OutDoor
هم در موقعیت های سایه روشن و یا هوای ابری این تغییرات درشون بسیار مشهود هست و اعمال اصلاحات بسیار چشمگیر و بهبود دهنده . برای مثال زمانیکه شما از صحنه ای در روز ابری عکس میگیرین , قسمت میانگین تصویر شما کمی تیره و آسمان یکدست سفید و کور کننده میشه . در صورتیکه شما وقتی به آسمان نگاه میکنین رگه ها و خطوط ابر رو کاملن مشاهده میکنید . وقتی این تغییر رو اعمال کنید , رگه های ابر و بهتره بگیم , اطلاعاتی از عکس که ناپدید شدن , دوباره ریکاور میشن . به تصویر زیر دقت کنین . تصویر شماره یک در فضای داخل اتاق هست و میبینین رنگ زمینه اون به زردی گرایش داره و بعد از اصلاح در عکس شماره دو , رنگ محیط طبیعی و به سفید متمایل میشه . در واقع رنگ دیوارهای اتاق سفیده و نه کرم رنگ .



در این عکس , که در فضای آزاد گرفته شده مشاهده میکنین تصویر با یک روکش سفید رنگ و محو پوشیده شده طوریکه بیننده تصور میکنه عکس غبار داره و بی روحه . بعد از اعمال تغییرات در عکس شماره دو میبینین تصویر هم شفاف تر میشه و هم خوشرنگ تر و هم جزئیات بسیار زیادی از تصویر ظاهر میشه .



خب , حالا بعد از تنظیم
Levels
گاهی پیش میاد که رنگ تصویر هم به همراه اصلاحات ما دچار تغییر میشه . در بعضی از تصاویر مانند تصاویر منظره در روز , این تغییر رنگ برای ما مشکل ایجاد نمیکنه بلکه به خوش رنگ و لعاب تر شدن تصویر کمک میکنه اما در بعضی عکس های پرتره و عکس هایی از غروب آفتاب و یا عکس هایی که در نشون دادن نور و رنگ اغراق شده , تغییرات شدید در رنگ تصویر همزمان با اصلاحات ما رخ میده . برای مثال , رنگ چهره از سرخی به زردی تغییر میکنه و یا رنگ غروب از رنگی ملایم به رنگی به شدت تند مایل به قرمز , تغییر میکنه . در چنین وضعیتی اگه بخواهیم تغییرات ما فقط در محدوده نور باشه و رنگ تغییر نکنه , از گزینه
Luminosity
استفاده می کنیم . مطابق با تصویر زیر بعد از اعمال تنظیمات مربوط به
Levels
از قسمتی که علامت زده شده , انتخابش میکنیم و با این تظیم مشاهده میکنید که تنها نور دهی تصویر دچار تغییر میشه و رنگ تصویر دست نخورده باقی میمونه . این نکته رو هم اضافه کنم که این تنظیم تنها در صورتی فعال خواهد شد که شما یا از تصویر اولیه یک لایه کپی برداشته باشین و یا از یک لایه ماسک استفاده کنید . در غیر این صورت این گزینه فعال نمیشه .



یک نکته مهم دیگه در مورد تنظیم
Levels
هم اینکه گاهی اوقات ما نیاز داریم تنها بخشی از عکس تنظیم رنگ یا نور بشه و اگر تنظیمات رو روی سایر قسمت های عکس اعمال کنیم , عکس ما بسیار زشت و بد منظره میشه . در چنین وضعیتی باید فقط قسمتی رو که مایل هستیم , با استفاده از ابزارهای
Quick selection یا Magic wand
انتخاب کنیم و سپس تغییرات رو فقط در اون قسمت های انتخاب شده اعمال کنیم . برای مثال در یک عکس پرتره که در پشتش منظره ای از طبیعت وجود داره , ما می تونیم فقط صورت فرد رو انتخاب کرده و تنظیم رنگ یا نور رو فقط روی صورت اعمال کنیم و سایر قسمت ها رو دست نخورده باقی بذاریم .